Denek dakite hari aldakorreko fresek fresaketa lanaren egonkortasuna hobetu dezaketela. Hainbat metodo ezagutzen dira palaren angelu kontsekutiboak doitzeko, fase aldaketa ideala lortzeko birsortzean. Doikuntza prozedura gehienak chatterraren maiztasunaren neurketan oinarritzen dira. Halere, diseinu prozedura horiek ez dute batere kontuan hartzen fresaketa prozesuaren bibrazio harmonikoen eragina. Azterketa honetan metodo horiek ebaketa etengaberako fresaketan duten efizientzia egiaztatuko da. Erdi-diskretizazioarekin eraikitako egonkortasun grafiko zehatzen bitartez egiten da doikuntza metodologia guztien analisi kritikoa. Erakusten da nola doikuntzaren efektibitatea are gehiago hobetu daitekeen zenbakizko optimizazioko teknikekin.
